KÖROĞLU: “ET YİYORUZ AMA NE YİYORUZ”

Halkın Partisi Merkez Yürütme Organı Üyesi ve Sağlık Komitesi Başkanı Teksen Köroğlu, deli dana hastalığına dikkat çekerek, “Bu hastalık yıllarca belirti vermeyebilir. 30-40 yıla kadar vücutta kuluçkada bekleyebilir. KKTC’de denetimsiz ithal et ve hayvansal ürünlerin nereden geldiğini, nasıl üretildiğini, hangi analizlerden geçtiğini bilen var mı?” diye sordu. Köroğlu, “Ve biz bugün “Gıda güvenliğinden yoksun, kontrolsüz ülkemizde bu sessiz hastalık yüzünden çok değerli bir arkadaşımızı insanımızı zamansız kaybedebiliyoruz” dedi
Halkın Partisi Merkez Yürütme Organı Üyesi ve Sağlık Komitesi Başkanı Teksen Köroğlu’nun sosyal medya paylaşımı şöyle
“SESSİZ TEHLİKE:
GENEL GIDA GÜVENSİZLİĞİ.
ET YİYORUZ AMA NE YEYİYORUZ.!
Deli Dana Hastalığı (vCJD): Sessiz Tehlike 30 Yıl Sonra Bile Uyanabilir!
Bugün soframıza gelen etin kaynağı belli değilse,
Denetlenmemiş, izlenmemiş, analiz edilmemişse,
Sadece bugünü değil, geleceği de zehirliyoruz.
Dünyada 1980’lerden bu yana tanınan Deli Dana Hastalığı, insanlara bulaşıcı prionlar yoluyla geçen, ölümcül ve geri dönüşü olmayan bir beyin hastalığıdır.
Bu hastalık yıllarca belirti vermeyebilir.
30-40 yıla kadar vücutta kuluçkada bekleyebilir.
KKTC’de denetimsiz ithal et ve hayvansal ürünlerin nereden geldiğini, nasıl üretildiğini, hangi analizlerden geçtiğini bilen var mı?
Menşei belirsiz işlenmiş et, kaçak et , kaçak kesim, uygunsuz hayvansal yem…
Tüm bunlar, gelecekte halk sağlığını felç edecek potansiyel biyolojik bombalardır.
Ve biz bugün “ Gıda güvenliğinden yoksun ,kontrolsüz ülkemizde bu sessiz hastalık yüzünden çok değerli bir arkadaşımızı insanımızı zamansız kaybedebiliyoruz .
Bunun için bugün konuşulmazsa, yarın nice insanımız bir anda konuşamaz hale gelecek daha yaşanacak çok şey varken zamansız yok olup gidecek.”
“KKTC gıda güvenliği alarm veriyor”
“Ne Yapılmalı?
1. KKTC’de tüm gıda ürünlerinde olması gerektiği gibi et ve et ürünlerinin ithalatı ve üretimi acil denetime alınmalıdır.
2. Hayvansal yem ve yan ürünler Avrupa standartlarında denetlenmelidir.
3. Etiketleme sistemi zorunlu hale getirilmeli; halk ne yediğini bilmelidir.
4. Bilinçlendirme kampanyaları derhal başlamalıdır: “Et yiyoruz, ama ne yiyoruz?”